لوله گالوانیزه برای ساخت لوله کشی داخلی خانه ها پس از جنگ جهانی دوم تا دهه 1960 مورد استفاده قرار گرفت. آنها به عنوان جایگزینی برای جایگزینی لوله های سربی طراحی شدند. سرب رایج ترین ماده برای لوله های لوله کشی داخلی بود، زیرا ارزان، مقاوم در برابر زنگ زدگی و جوش آسان بود. با این حال، عواقب جدی مسمومیت با سرب برای سلامتی آنها را از استفاده خارج کرد.
لولههای گالوانیزه جایگزین ایدهآلی برای سایر انواع لولهها نیز در نظر گرفته میشوند، زیرا قیمت کمتری نسبت به لولههای مسی دارند و دوام بیشتری نسبت به پلاستیک دارند. امروزه به ندرت در ساخت و سازهای مدرن استفاده می شود و تا حد زیادی فقط در خانه ها و ساختمان های قدیمی وجود دارد.
آیا لوله های گالوانیزه حاوی سرب هستند؟
در حالی که لوله های فولادی حاوی سرب نیستند، پوشش محافظ از روی طبیعی ساخته شده است. این نوع روی ناخالص و حاوی سرب (همراه با سایر ناخالصی ها) در نظر گرفته می شود، بنابراین در حالی که این پوشش برای محافظت از لوله ها و افزایش طول عمر آنها عمل می کند، حاوی آثاری از مواد مضر برای سلامتی افراد نیز می باشد.
با خوردگی پوشش روی و لولهها، سرب جمع میشود و در نهایت میتواند در منبع آب شما رها شود. اگر عمر لوله های خانه شما به پایان می رسد و هم از داخل و هم از بیرون به شدت دچار خوردگی می شوند، احتمال مسمومیت با سرب زیاد است. تنها راه جلوگیری از ورود سرب به جریان آب این است که کل خانه خود را لوله کشی کنید و تمام لوله گالوانیزه را بردارید.
لوله های گالوانیزه چقدر عمر می کنند؟
طول عمر لوله های گالوانیزه بین 20 تا 50 سال است. اگر از لولهها برای انتقال آب سخت (آبی با محتوای مواد معدنی بالا) استفاده شود، لولهها با تجمع منیزیم و کلسیم سریعتر خورده میشوند و جریان آب را محدود میکنند و طول عمر را کاهش میدهند. برای افزایش طول عمر، لوله های گالوانیزه باید به خوبی نگهداری شوند. روش ها شامل کاهش فشار آب برای به حداقل رساندن فشار روی لوله ها با نصب یک کاهنده فشار و همچنین کاهش محتوای معدنی آب سخت با افزودن یک نرم کننده مبتنی بر سدیم است.
چگونه بفهمم زمان تعویض آنها فرا رسیده است؟
میدانید که عمر لولهها به پایان میرسد و زمانی که فشار آب کاهش مییابد، زمان تعویض آنها فرا میرسد. با افزایش سن لوله ها، پلاک در داخل لوله ایجاد می شود که سطح قابل توجهی را به خود اختصاص داده و جریان آب را محدود می کند. همچنین ممکن است توزیع نابرابر آب را تجربه کنید زیرا خوردگی می تواند به صورت پراکنده ایجاد شود. خوردگی همچنین منجر به تغییر رنگ آب به دلیل افزایش آهن و تکههای خوردگی میشود که به جریان آب میشکنند. لکه های قهوه ای در سینک ها و وان ها یک عارضه جانبی رایج است.
آخرین علامت زمان تعویض لوله ها (همچنین آسیب رسان ترین علائم) وجود نشت آب است. با خوردگی لوله ها، مفاصل ضعیف شده و شروع به نشت می کنند. در صورت عدم توجه، نشتی ها آسیب زیادی به خانه شما وارد می کنند، زیرا اغلب دور از دید پشت دیوارها و زیر زمین ها رخ می دهند. تعمیرات پایه، کف، سقف، دیوار خشک و ورق خانه اغلب در نتیجه نشتی های غیرقابل مشاهده مورد نیاز است. آب اضافی رشد کپک ها را نیز تشویق می کند و موریانه ها را جذب می کند که می توانند تکیه گاه های ساختاری چوبی خانه شما را فلج کنند.
چگونه می توانم بفهمم که لوله های گالوانیزه دارم؟
مطمئن نیستید چه نوع لوله ای در خانه شما وجود دارد؟ از این ترفند سریع برای تعیین اینکه آیا لوله های گالوانیزه دارید استفاده کنید. به سادگی قسمت بیرونی لوله را با یک سکه یا پیچ گوشتی سر صاف خراش دهید و رنگ آن را بررسی کنید. از اطلاعات ارائه شده در زیر برای تعیین نوع لوله مورد استفاده در سیستم لوله کشی داخلی خود استفاده کنید:
مس: این لوله ها به رنگ یک پنی هستند.
فولاد گالوانیزه: این لوله ها با رنگ خاکستری نقره ای مشخص می شوند.
سرب: به دنبال رنگ مات و خاکستری باشید. این لوله ها معمولاً بسیار نرم هستند و به راحتی خم می شوند. اگر لوله های شما سربی هستند، باید در اسرع وقت تعویض شوند.
پلاستیک: لوله های پلاستیکی معمولاً سفید یا مشکی هستند که با گیره ها یا کلاهک های قابل مشاهده نیز مشخص می شوند
علاوه بر آزمایش خراش، می توانید مواد لوله های خود را با آهنربای قوی تعیین کنید زیرا فقط به لوله های فولادی گالوانیزه می چسبد. مواد مس، سرب و پلاستیک مغناطیسی نیستند.
- سه شنبه ۰۲ آذر ۰۰ ۱۶:۳۷
- ۴۰۲ بازديد
- ۰ نظر